صبا

جانمایه ی  انسانی
نفس نفیس اوست
که گوهر یکدانه ی صدف عالم است،
نفسی که قطیعه ی الهی  و لطیفه ی  ربوبی است،
 به حدی قابل و تا جای کامل است
که اجنحه ی وجودیش فرش وعرش را زیر پرگرفته
و بر چهار گوش  سبعیت، شیطنت ،بهیمیت وملکیت سایه افکنده  و به هر سویی که بال  گشاید
موجودی  کامل می آید…        
     
برگرفته از کتاب سیرت و صورت آیت الله جوادی آملی